Was ik a-seksueel

Een aantal jaar voordat ik op het pad van bewustwording kwam, kreeg ik van mijn toenmalige echtgenoot een boek over zelfliefde (nu ongeveer negen jaar geleden). Ik ontdekte dat ik met name in de seksualiteit aan het pleasen was.

Ik had nooit zin in seks, maar liet mij vaak overhalen voor een vrijpartij. Ik voelde weerstand, maar kon geen nee zeggen.

Dankzij dat boek leerde ik langzaamaan mezelf een beetje kennen en ontdekte ik dat ik verlangen had naar knuffelen en intimiteit en leerde ik voor mezelf te kiezen. Ik leerde mijn grens aan te geven. Dus elke keer wanneer mijn man het verlangen kreeg om met mij te vrijen, ging ik daar niet in mee. Ik wilde geen seks, dus ik liet mij niet meer overhalen. En zelfs zo erg dat wanneer wij aan het knuffelen waren en bij mij toch het verlangen ontstond om te vrijen, ik dat gevoel van verlangen wegstopte  "Ik had geen zin, mijn man geeft mij het gevoel dat ik meer wil dan elkaar strelen.", waren mijn gedachten. En dus hield ik mij vast aan mijn standpunt. Nee, bleef Nee!

En zo ging dat nog twee jaartjes verder. 

Een tijd waarin ik al het lichamelijk contact met hem vermeed. Ik wilde niet aangeraakt worden, uit angst voor mijn eigen pleasegedrag. Ik was zo bang voor zijn aanraking. En bevroor mijn hele lijf, zodra hij een hand op mijn heup of mijn bil legde.

Ik zat volledig vast in mezelf en de liefde tussen mijn man en ik was ver te zoeken. Jeetje, wat was er veel spanning tussen ons. Er waren nachten dat ik huilend beneden zat, er waren momenten overdag dat ik huilend in bed lag. Ik wilde weg, weg uit dit leven, ik wilde niet meer en dacht dat de dood de enige oplossing was. Maar omdat ik ook voelde dat mijn man, kinderen en ouders zoveel van mij hielden, durfde ik het niet aan om daadwerkelijk uit het leven te stappen. Ik wilde hen geen pijn doen.

En toen op een dag, we waren samen een weekendje weg, was ik aan het googlen en viel mijn oog op een artikel over aseksualiteit. 

Ik herkende mij er volledig in. “Dit was ik. Ik ben aseksueel.”

Met een beetje spanning in mijn lijf, liet ik het artikel aan mijn man lezen.

Pffff...tranen vloeiden rijkelijk. Het deed zoveel pijn om dit met hem te delen. Ik was bang voor zijn oordeel. Bang om weer afgewezen te worden. 

Maar hij wees mij niet af. Bij hem viel ook alles op zijn plek en eindelijk was daar het begrip, het begrip, waar ik zó naar verlangde. Begrip van mijn man dat ik goed was, zoals ik was. 

Dit bewustzijn was het begin van mijn persoonlijke groei. Dit hadden mijn man en ik nodig om samen te kunnen groeien. Lange tijd, voelde ik mij niet gehoord en gezien door mijn man. Hij zei met enige regelmaat; "ieder stel heeft toch minimaal drie keer per week seks.". Ik voelde mezelf zo mislukt en het maakte mij boos dat hij mij niet kon accepteren zoals ik was.Het was het gebrek aan bewustzijn en heldere communicatie, dat de afstand tussen ons enorm groot had gemaakt.

Vanaf het moment dat we dachten dat ik aseksueel was, onstond er rust

Ik vond rust in mezelf. Ik voelde de rust in mijn man. Het was oké. Mijn man wilde mij ook liefhebben op de manier die ik fijn vond.

En zo groeiden wij langzaam weer een beetje naar elkaar toe. We konden elkaar weer aanraken.

Maar daar was het mee gezegd. Ik was niet meer bang voor zijn aanraking, maar groeien in onze seksuele verbinding lukte ons niet.

En zo kabbelde onze relatie voort tot het moment dat ik het boek "luisteren naar kinderen" van Thomas Gordon las.

Ik las het en dacht, op deze manier wil ik met mijn kinderen omgaan. En schreef mij vervolgens in bij een cursus wat aansloot bij dit boek.

In die cursus ontdekte ik dat ik totaal niet wist wie ik was

Waar mijn talenten en verlangens lagen, ik had geen idee.

Het enige wat ik wist, was dat ik de vrouw van mijn man en de moeder van onze twee kinderen was en oh ja, dat ik dacht dat ik aseksueel was.

En eigenlijk vanaf het moment dat ik het boek las, is het bij mij gaan stromen en kwam ik van de ene plek op de andere plek…

Mijn reis naar binnen begon. Ik wilde mezelf ontdekken. Stapje voor stapje leerde ik met liefde naar mijn eigen lichaam kijken, leerde ik welke plekjes ik fijn vond om mezelf aan te raken, leerde ik met mezelf te vrijen. Mijn man en ik ontmoetten elkaar weer in de seksualiteit. Langzaam groeide onze liefde weer voor elkaar en werd ons seksleven zoveel fijner en rijker. Ik ontdekte dat ik niet aseksueel was, maar de aseksualiteit een uiting was van onverwerkte pijn, ervaringen en overtuigingen. Naar mijn mening is niemand aseksueel en kan iedereen wanneer hij/zij wil van seksualiteit en intimiteit in verschillende vormen leren genieten. Ik ben erg nieuwsgierig naar jullie ervaring. Herkennen jullie je in mijn verhaal of juist helemaal niet. Voel je vrij om te delen. In liefde, Eline

NB. Mijn man en ik zijn toch uiteindelijk uit elkaar gegaan. Vanaf het moment dat ik de kracht in mezelf vond om te ontdekken wie ik was, groeiden we enerzijds naar elkaar toe en anderzijds werd de afstand tussen ons groter. Dit omdat hij het heel lastig vond om mij los te laten in mijn ontdekkingsreis en onze verlangens te ver van elkaar af kwamen te liggen.

Liefs Eline.