Mijn naam

24 mei 1978 werd ik geboren. Mijn ouders gaven mij twee namen. Mariska Eline.

Mariska, gewoon omdat ze het een mooie naam vonden. En Eline omdat mijn oma, de moeder van mijn moeder Helena heette en ze mij graag naar haar wilden vernoemen.

Ik weet nog dat er een moment in mijn leven was, ik zat nog op de basisschool, dat ik mijn naam Mariska helemaal niet mooi vond.

En later bedacht ik mij dat ik Eline een veel mooiere naam vond.

Maar ja, wat doe je daaraan dacht ik....Ik heet Mariska, die naam hebben mijn ouders aan mij gegeven....ik kan toch niet zomaar mijn naam veranderen.

Nu bijna 3 jaar geleden begon ik aan mijn bewustwordings proces, mezelf ontdekken, loskomen van alle conditioneringen, mijn eigen waarden vormen.....

En daarbij ging ik ook nadenken over mijn naam. Ik zocht de betekenissen op van beide namen.

Mariska betekent ster van de zee

Eline betekent schitterende

Deze ontdekking ontroerde mij. Wow!!! Wat mooi!

Deze namen passen dus super goed bij mij. Ik, het meisje dat zodra ze de kans kreeg het water in dook, zwemmen, boven water, maar vooral heel veel onder water. En zwemmen in de zee, tja, dat is toch wel het allerleukste 

Ook schitterende vond ik zó mooi, dit omdat het lichtje in mij bijna gedoofd was, maar ik zelf de kracht had gevonden om het lichtje in mij steeds meer te laten schitteren.

Ik was dus blij met beide namen, maar toch bleef er iets knagen. Een gevoel van.....Ik wil zo graag Eline heten, maar ik durf niet....

Gedachten als....dat vinden mijn ouders vast niet fijn en hoe ga ik dit de wereld inbrengen....pfff

En toen, deze vakantie....

Mijn lief en ik lagen op de matrasjes voor de houtkachel. We waren intens verbonden met elkaar, we speelden met elkaar. Peet triggerde mij in mijn boosheid, mijn kracht....er ontstond een mooie stoeipartij en daarop volgde de vraag van Peet....Wie ben jij dan? Wie ben jij dan? Zeg het dan?

Pfff....ik zo bang om antwoord te geven, mezelf uit te spreken. 

Een jaar geleden vroeg Peet dit ook aan mij, ik blokkeerde en kreeg geen woord over mijn lippen.

Maar deze avond, voelde ik nog wel mijn angst, maar ook mijn kracht en zei ik uiteindelijk.

Ik ben ik

Ik ben de meest krachtige vrouw (voor mij) op deze aarde

Ik ben ELINE

Het gevoel wat er op dat moment door mij heen ging....damn wat voelde ik mij bevrijd 

Ik besefte dat ik mij bevrijd voelde, door het op dat moment uit te spreken, maar voelde ook nog de angst om dat gevoel te delen met Peet. En echt uit te spreken, dat ik heel graag Eline genoemd wil worden.

Ruim een dag heb ik de tijd nodig gehad om deze avond en het gevoel in te laten dalen en de moed te vinden om uit te spreken wat mijn verlangen is.

En ook had ik het nodig om mijn angst eerst te delen met Krista. Met deze prachtige vrouw hebben wij de eerste 5 dagen van onze vakantie een intens mooie verbinding gekregen. Zij heeft zoveel voor mij en voor ons betekend deze dagen. En nog steeds betekent ze heel veel. Zo dankbaar dat Krista in ons leven is. 

Door mijn gedachten eerst met haar te delen ontstond nog meer rust en vertrouwen in mij om het volgende aan Peet te vragen...

Peet, wil jij mij vanaf nu Eline noemen?

Liefs

Eline Mariska

Schitterende ster van de zee