Jaloezie
- Eline van der Kooij
- 24 nov 2024
- 3 minuten om te lezen
JALOEZIE
Ben jij vaak, of af en toe jaloers?
En voel je dat het tijd is om die jaloezie recht in de ogen aan te kijken?
Wat ben ik jaloers geweest. Een gevoel die voortkwam uit een gebrek aan zelfliefde en waardering voor wie ik was.
Ik keek naar andere vrouwen.
Ik zag hun mooie lichaam
Ik zag hun kwaliteiten
Ik keek naar mezelf
Ik zag mijn lelijke lichaam
Ik zag mijn mislukkingen
Ik stelde vele vrouwen, boven mezelf en maakte mezelf daarmee heel klein.
Wat was ik toch jaloers.
Oh, wat wilde ik graag
Die mooie haren
Dat kleinere lijf
Die mooie borsten
Oh, wat wilde ik graag
Zo kunnen praten
Zo kunnen lachen
Zo kunnen zingen
Zo kunnen dansen
Damn, wat deed die jaloezie pijn.
Een pijn die ik niet wilde voelen.
Dus ging ik het contact met vrouwen meer en meer uit de weg.
Ik wilde mezelf niet minder en lelijker voelen.
Ik wilde niet meer jaloers zijn.

Ik vluchtte.
Tot het moment dat ik de kracht in mezelf vond om bij mezelf naar binnen te gaan
Mijn ontdekkingsreis begon, dwars door alle lagen van negatieve ervaringen, conditioneringen en overtuigingen.
En zo ontdekte ik dat jaloezie niet alleen pijnlijk is, maar tegelijkertijd ook een hele waarde volle emotie is. En zo is eigenlijk iedere emotie die je ervaart, heel waardevol. Want wanneer je jezelf toe kan staan om te voelen en je er niet door laat meeslepen, dan kun je nadat je het gevoeld hebt, de ervaring waarnemen en jezelf de vraag stellen.
Wat is er zojuist gebeurd?
Waarom voel ik deze emotie?
Wat heeft deze emotie mij te vertellen?
Wat is er in mijn leven gebeurd?
Hoe ben ik gevormd/
Zo heb ik mogen ontdekken wat de emotie jaloezie mij te vertellen had.
Ik zag in de ander een bepaalde vorm van schoonheid en/of gaven, die ik ook graag zou hebben. Maar omdat ik mezelf op dat gebied nog niet had geaccepteerd en misschien dat deel in mij zelfs verafschuwde, was het zien van de ander voor mij een enorme spiegel. Ik werd geconfronteerd met mijn eigen pijn, mijn eigen imperfectie. En omdat ik dat niet wilde voelen werd ik of boos en beet van mij af of ik werd verdrietig en vluchtte in mijn eigen slachtofferschap.
In het begin van mijn relatie met mijn toenmalige echtgenoot verbood ik hem om nog langer contact zou hebben met een vrouw, die in mijn ogen veel mooier was dan ik, op het moment dat zij wel heel dichtbij hem kwam. Vrouwen die te dichtbij kwamen en mij triggerde in mijn pijn, stootte ik af. Niet wetende dat ik juist van die vrouwen had kunnen leren, wanneer ik met hen in verbinding had kunnen gaan. Ik was mij er niet bewust van en liet mij leiden door mijn jaloezie en andere emoties.
Vanaf het moment dat ik mezelf beter ging begrijpen en mezelf leerde accepteren in mijn imperfecties en delen die ik nog niet of nauwelijks ontwikkeld had, durfde ik steeds vaker de verbinding met andere vrouwen aan te gaan. In die verbinding, veilig, puur, open en kwetsbaar kon ik door de pijn heen bewegen. Ik ging voorbij de verhalen en kwam in een open veld terecht, waarin ik haar kracht, liefde, wijsheid en speelsheid kon bewonderen.
Zij was niet langer die bitch, nee zij is een prachtige mooie vrouw van wie ik heel veel kan leren. En zij van mij.
Ervaar jij ook jaloezie en wil je leren hoe je hiermee om kunt gaan?
Laat het mij weten. Ik wil graag de tijd voor jou nemen om samen te onderzoeken wat ik voor jou kan betekenen.
Je hoeft het namelijk niet alleen te doen.
“Soms heb je een ander nodig om het beste uit jezelf te halen.”
Opmerkingen