De wilde vrouw in mij is ontwaakt

Ik was 22 jaar en werd moeder van een prachtige dochter. Het is één van de mooiste momenten uit mijn leven. Ik genoot van het moeder-zijn, het zorgen voor mijn kleine meisje. Maar oh, wat bracht het ook veel onzekerheid met zich mee.

Allereerst had ik het best moeilijk om als jonge moeder door het leven te gaan, omdat de meeste vrouwen pas rond hun dertigste of zelfs op latere leeftijd aan het moederschap begonnen. Vriendinnen van mij hadden op dat moment ook allemaal een ander leven, werken, studeren, uitgaan. Het kwam dan ook regelmatig voor dat ik mij schaamde, omdat ik al moeder was. Wanneer mensen mij naar mijn leeftijd vroegen, vond ik het heel spannend om mijn leeftijd te benoemen. Ik was bang dat mensen dan vreemd zouden kijken en/of een negatief oordeel zouden hebben. Vaak viel de reactie reuze mee. Maar toch bleef ik mij lange tijd een vreemde eend in de bijt voelen.

Ten tweede, is het gewoon heel hard werken als moeder. Zorgen voor een kindje en later voor een tweede kindje, die beide heel erg afhankelijk van jou zijn, brengt gewoon een enorme verantwoordelijkheid met zich mee. Daarbij kwam dat ik een perfectionist pur sang was. Ik legde de lat heel hoog voor mezelf en was continu op zoek naar de beste manier om mijn kinderen groot te brengen.

Je raadt het misschien al, ik was alleen nog maar moeder. Ik raakte niet alleen steeds meer verwijderd van mijn toenmalige echtgenoot. Ik raakte tevens steeds verder verwijderd van mezelf.

Mijn vrouw-zijn, mijn schoonheid, mijn sensualiteit, mijn levensenergie……..Ik voelde het niet meer.

Na vele depressieve periodes, steeds weer jezelf bijeen rapen, legde ik op een dag de strijdbijl neer. Ik was moe gestreden, wist het niet meer, kon niet meer. Op die dag durfde ik uiteindelijk aan mezelf toe te geven dat ik het niet hoef te weten en dat niets doen ook goed kan zijn.

En poeh, ik heb mogen ontdekken dat achter het niet weten en in de stilte van het niets moeten doen, de antwoorden liggen verscholen.

Langzaamaan kwamen er steeds meer mensen op mijn pad, die mij lieten voelen dat het goed was zoals het was op dat moment, dat ik goed was zoals ik was. Mijn weg lag in het weer leren voelen, weer in contact komen met mijn eigen lichaam en het accepteren van wie ik was, vanbinnen en vanbuiten.

En zo kwam tantra ook op mijn pad. Ik mocht nog meer bij mezelf naar binnen, om daar in contact te kunnen komen met mijn diepste wonden, overtuigingen en patronen. Ik leerde steeds meer te accepteren dat alles gegaan was zoals het gegaan was. Stapje voor stapje kwam ik uit de slachtofferrol, ik durfde mijn angsten, schaamte en schuldgevoelens onder ogen te zien. Ik leerde die gevoelens steeds meer te accepteren. Waarna ik ze als vanzelf steeds een beetje meer los kon laten. En zo ontdekte ik hoeveel kracht, verlangens en liefde er in mij verborgen lagen.

Wie was ik, waar was de vrouw in mij?

Mijn verlangen kwam tevoorschijn: Ik wil mij weer vrouw voelen!

Ik heb naar mezelf leren kijken, in de spiegel leren kijken

Ik heb mijn hele lijf leren bewonderen

Ik heb mij liefdevol leren aanraken

Ik heb mij leren overgeven

Ik heb met mezelf leren vrijen

Ik heb leren dansen

Ik heb leren spelen als een dartelend meisje

Ik heb op hakken leren lopen

Ik heb leren verleiden

Ik heb de wilde vrouw in mezelf mogen ontdekken.

Door o.a. deze lessen heb ik mogen ontdekken waar mijn kracht, passie en talenten liggen

Er zit zoveel meer in mij, dan ik ooit had kunnen denken.

Ik kan jullie zeggen; “De wilde vrouw in mij is ontwaakt”.

Verlang jij er ook naar om je weer vrouw te voelen?

Jouw eigen unieke pad te bewandelen

Jouw eigen sensualiteit en schoonheid (weer) te gaan voelen

Jouw levensenergie (weer) te voelen